Eelamurasu Australia Online News Portal
பாகிஸ்தானின் சியால்கோட் தொழிற்சாலையில் இலங்கை ஊழியர் ஒருவர் கடவுள் நிந்தனை செய்ததாகக் கூறி படுகொலை செய்யப்பட்ட சம்பவம் பாகிஸ்தானின், சிவில் சமூகம், அரசியல்வாதிகள் மற்றும் இராணுவத்தினரிடமிருந்து கடுமையான எதிர்வினைகளை வெளிப்படுத்தியுள்ளது. ஆனால், அங்கே இது போன்ற சம்பவம் நடைபெறுவது இது முதல் முறையா என்றால் இல்லை.
இலங்கை, கொழும்பு அருகே உள்ள கம்பஹா மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த பொறியாளரும் இரண்டு குழந்தைகளின் தந்தையுமான பிரியந்த தியவதன குமார, வெள்ளிக்கிழமை நூற்றுக்கணக்கான கும்பலால் அடித்துக் கொல்லப்பட்டார். பின்னர், அவருடைய உடலை எரித்தனர். அவருடைய தொழிற்சாலையில் பணிபுரிந்த சில தொழிலாளர்கள், அவர் கடவுளை அமரியாதையாகப் பேசியதாகக் குற்றம் சாட்டினர்.
இந்த சம்பவம் குறித்து, பாகிஸ்தான் பிரதமர் முதல் ராணுவத் தளபதி, ஜிஹாதி தீவிரவாதத்தின் ஆதரவாளரான அமைச்சர் ஷேக் ரஷீத் வரை அனைவரும் இந்த சம்பவத்தை கண்டித்து, விரைவாக நடவடிக்கை எடுப்பதற்கு உறுதியளித்தனர்.
பாக்கிஸ்தானின் முற்போக்கு சிவில் சமூகம் எப்போதுமே இதுபோன்ற சம்பவங்களுக்கு எதிராக நிற்கும். அதே நேரத்தில், கடவுள் நிந்தனை செய்ததாகக் கூறி அடித்து கொலை செய்யப்பட்ட சம்பவத்துக்கு பாகிஸ்தானின் அரசியல்வாதிகள், இராணுவம் மற்றும் அதிகாரமிக்க அனைவரும் ஒருமித்த குரலில் தெளிவாக கண்டனத்தை வெளிப்படுத்தியது இதுவே முதல் முறை.
இந்த சம்பவத்தில், வந்த அதிகாரப்பூர்வ வலுவான எதிர்வினைகள், பாதிக்கப்பட்டவர் ஒரு வெளிநாட்டவர் என்பதன் காரணமாக இருக்கலாம். ஒரு தெற்காசிய நாட்டிலிருந்து இஸ்லாமாபாத் உறவுகளை உருவாக்க மேலும் முன்னேறி சென்றுள்ளது. வெளிநாட்டில் ஒரு முற்போக்கான பிம்பத்தை முன்னிறுத்துவதில் பாகிஸ்தான் அதிக அக்கறை கொண்டுள்ளது.
கடந்த 15 வருடங்களில், இஸ்லாமாபாத் மக்களுடன் நல்லுறவைக் கொண்டுள்ள இலங்கை, பாகிஸ்தானின் தீவிரவாத வன்முறைகளால் தவறாகக் கருதப்படுவது இது இரண்டாவது தடவையாகும். இதில் பாகிஸ்தான் மிகவும் விழிப்புணர்வுடன் உள்ளது. கிரிக்கெட் உலகில், 2009-ல் இலங்கை அணி பஸ் மீது நடத்தப்பட்ட தாக்குதலுக்கு பாகிஸ்தான் இன்னும் பெரிய விலையைக் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறது – கடந்த ஆண்டு ஜிம்பாப்வே அணியைத் தவிர, பாகிஸ்தானால் சொந்த நாட்டுக்கு ஒரு வெளிநாட்டு அணியைக்கூட விளையாட அழைக்க முடியவில்லை. பாதுகாப்பு எச்சரிக்கைக்குப் பிறகு இந்த ஆண்டு செப்டம்பரில் நியூசிலாந்து அணி வெளியேறியது.
பாகிஸ்தானில் இலங்கை கிரிக்கெட் அணியின் பேருந்து மீது தாக்குதல் நடத்தப்பட்ட நேரத்திலும், இரு நாடுகளுக்கும் இடையே இருந்த வலுவான உறவுகள் இருதரப்பு உறவுகளை மெருகேற்றியது. ஐ.பி.கே.எஃப் பற்றி கொழும்புக்கு அதிக அக்கறை இல்லை. 1985-ல் இலங்கை இராணுவம் வடக்கு தீபகற்பத்தில் முற்றுகையிட்டபோது, இந்திய விமானப்படை யாழ்ப்பாணத்தின் மீது தமிழர்களுக்கு உணவுப் பொருட்களை வீசியது இன்னும் நினைவில் வைத்திருக்கிறது. ஆனால், விடுதலைப் புலிகளுக்கு எதிரான இலங்கை அரசின் போருக்கு, பாகிஸ்தான் ஆயுதங்கள் மற்றும் வெடிமருந்துகளை வழங்கியதோடு விமானப்படை விமானிகளுக்கு பயிற்சி அளித்ததை அது ஒருபோதும் மறக்கவில்லை.
இலங்கையைச் சேர்ந்த பிரியந்த வதன குமார கொலை தொடர்பான எதிர்வினையால் இலங்கை அரசு அடங்கி இருந்தது. இலங்கை அதிபர் கோட்டாபய ராஜபக்ச இந்த சம்பவத்தில் தனது மௌனம் கலைத்து ட்வீட் செய்ய ஒரு நாள் தேவைப்பட்டது. “கொலையானவருக்கு நீதி வழங்கப்படுவதையும் பாகிஸ்தானில் எஞ்சியுள்ள இலங்கைத் தொழிலாளர்களின் பாதுகாப்பையும் பாகிஸ்தான் உறுதி செய்யும் என்பதில் பிரதமர் இம்ரான் கான் மற்றும் பாகிஸ்தான் அரசை இலங்கை நம்புகிறது.” என்று தெரிவித்தார். அதற்கு முன்னதாக, இலங்கை வெளியுறவு அமைச்சகம், “விசாரணை செய்து நீதியை உறுதிப்படுத்த தேவையான நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்” என்று பாகிஸ்தான் அதிகாரிகளிடம் கேட்டுக் கொண்டது. முன்னதாக, இஸ்லாமாபாத்தில் உள்ள இலங்கை தூதகரம் பாகிஸ்தான் அதிகாரிகளிடமிருந்து இந்த சம்பவம் தொடர்பான விவரங்களை அறியும் பணியில் ஈடுபட்டு வருவதாக வெளியுறவு அமைச்சக செய்தித் தொடர்பாளர் சுகீஸ்வர குணரத்னா தெரிவித்தார்.
குற்றவாளிகள் மீது விரைவான நடவடிக்கை எடுப்பதாக பாகிஸ்தான் உறுதியளித்துள்ளது. இந்த வன்முறையில் ஈடுபட்டவர்கள் சுமார் 100 பேர் கொண்ட கும்பல்கள் என்றும் வன்முறையைத் தூண்டிய இரண்டு முக்கிய நபர்கள் கைது செய்யப்பட்டுள்ளதாகவும் பாகிஸ்தான் ஊடகங்கள் செய்தி வெளியிட்டுள்ளன.
இருப்பினும், பாகிஸ்தானின் பிற்போக்குத்தனமான மற்றும் கொடூரமான கடவுளை அவமதிக்கும் எதிர்ப்புச் சட்டம் யாருக்கு எதிராக குற்றம் சாட்டப்படுகிறதோ அவர் மீது சுமத்தப்பட்டுள்ளது. சர்வதேச கவனத்தை ஈர்க்கும் மற்றும் வெளிநாட்டில் ஏற்கனவே பலவீனமாக இருக்கும் நாட்டின் பிம்பத்தை கெடுக்கும் என்று கருதப்படும் நன்கு அறியப்பட்ட விவகாரங்களில் மேற்கத்திய சக்திகளின் தூண்டுதலுடன், சில சமயங்களில் குற்றம் சாட்டப்பட்ட தூஷணரைப் பாதுகாக்கவும், வன்முறை நடந்தால், குற்றவாளிகளுக்கு தண்டனை வழங்கவும் இந்த அமைப்பு நடவடிக்கை எடுக்கிறது.
ஆசியா பீபி
இந்தச் சட்டம், இந்த சட்டத்தை அமலாக்குபவர்கள், அரசாங்கம் மற்றும் நீதித்துறை பணிகளுக்கு மிகவும் பிரபலமான உதாரணம், ஆசியா நவ்ரீன் என்கிற ஆசியா பீபி எனறு நன்கு என்பவர் அறியப்பட்டவர். 2009-ல் அவருடைய சக ஊழியர்கள் அவர் கடவுளை அவதூறு செய்ததாகக் கூறியைதைடுத்து அவர் கைது செய்யப்பட்டார். கீழ் நீதிமன்றத்தால் அவருக்கு மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. தண்டனையை லாகூர் உயர்நீதிமன்றம் உறுதி செய்தது. பாகிஸ்தான் சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் பிணை தொடர்பாக பேரம் பேசிக் கொண்டிருந்த நேரத்தில் மிகப்பெரிய சர்வதேச அழுத்தத்தின் கீழ், உச்ச நீதிமன்றம் அவருடைய மறுஆய்வு மனுவை எடுத்து, அவருக்கு எதிராக போதுமான ஆதாரம் இல்லை என்று தீர்ப்பளித்தது.
ஆசியா பீபி விடுதலை செய்யப்பட்டதை எதிர்த்து போராட்டங்கள் வெடித்தன, தெஹ்ரீக்-இலப்பைக் போன்ற தீவிரவாத குழுக்களால் சாலைகள் மூடப்பட்டன. ஆசியா கொல்லப்படுவார் என்ற அச்சத்தின் காரணமாக அடுத்த ஆறு மாதங்களுக்கு காவலில் இருக்க வேண்டியிருந்தது. அவர் நாட்டை விட்டு வெளியேற அனுமதிக்கப்படமாட்டார் என்று பிரதமர் இம்ரான் கான் பலமுறை உறுதியளித்தார். இறுதியாக, அவர் பாகிஸ்தானில் இருந்து கனடாவுக்கு ரகசியமாக அனுப்பப்பட வேண்டியிருந்தது.
ஆசியா பீபியைப் போல இலாமல், பல சந்தர்ப்பங்களில், கடவுளை அவதூறு செய்ததாக குற்றம்சாட்டப்படுபவர்கள் சிறை அல்லது நீதிமன்றம் செல்லாமல் இருக்க முடியாது. மேலும், அவர்களுடைய கொலையாளிகளுக்கு எந்த தண்டனையும் இல்லை. குற்றவாளிகளுக்கு தண்டனை வழங்கப்படும் அரிதான சந்தர்ப்பங்களில், பாகிஸ்தானின் மத, பழமைவாத முஸ்லீம்களின் ராணுவ ஆதரவு அரசியல் குரல் மற்றும் வெளிப்படையான பிரிவுகளால் அவர்கள் ‘காசி’ மதப் போராளிகள் என்று கொண்டாடப்படுகிறார்கள்.
2011 ஆம் ஆண்டு பஞ்சாப் மாகாண ஆளுநர் சல்மான் தசீரைக் (ஆசியா பீபிக்கு ஆதரவாகப் பேசியதற்காக அவதூறாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்) கொன்றதற்காக தூக்கிலிடப்பட்ட போலீஸ் மெய்க் காப்பாளர் மும்தாஜ் காத்ரி தியாகியாகக் கைது செய்யப்பட்டார். இதில் மெளனமான பெரும்பான்மை சன்னி முஸ்லிம்கள், தீவிர விசுவாசிகளாக இருந்தாலும், இத்தகைய புகழ்வதை ஆதரிக்க மாட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் அமைதியாக இருக்கிறார்கள்.
காத்ரியின் மரணதண்டனை தெஹ்ரீக்-இ-லப்பைக் நிறுவுவதற்கு வழிவகுத்தது. இது அரசாங்கத்தை அதன் ஆதரவாளர்களை தெருக்களில் கொண்டுவந்து மீட்கும் நடவடிக்கையை வழக்கமாக வைத்திருக்கிறது. 2017-ல் இதுபோன்ற ஒரு போராட்டத்தின் போது, ஐஎஸ்ஐ குழுவிற்கும் அன்றைய அரசாங்கத்திற்கும் இடையே ஒரு ஒப்பந்தத்தை ஏற்படுத்தியது. இந்த குழு மீதான தடையை அரசாங்கம் சமீபத்தில் நீக்க வேண்டியிருந்தது.
மஷால் கான் வழக்கு
கைபர் பக்துன்க்வா மாகாணத்தில் உள்ள மர்தானில் உள்ள ஒரு கல்லூரியில் மார்ச், 2017-ல் 23 வயது இதழியல் மாணவர் கொல்லப்பட்டதன் மூலம் பாகிஸ்தான் இப்போது இருப்பதைப் போலவே அதிர்ந்தது. மஷால் கான் மற்றும் அவரது நண்பர்கள் இருவர் மீதும் இணையத்தில் அவதூறான உள்ளடக்கத்தை வெளியிட்டதாக சக மாணவர்களால் குற்றம் சாட்டப்பட்டது. அவர்கள் கல்லூரி வளாகத்தில் மாணவர்களால் தாக்கப்பட்டனர், மஷால் கான் அடித்துக்கொல்லப்பட்டார். அவருடைய நண்பர்கள் காயங்களுடன் தப்பினர்.
அப்போது பாகிஸ்தான் பிரதமராக இருந்த நவாஸ் ஷெரீப், இந்த சம்பவம் வருத்தமளிக்கிறது என்றும் இந்த சம்பவம் அர்த்தமற்றது என்று கண்டித்தார். மேலும், சமூகத்தில் சகிப்புத்தன்மையை வளர்க்க முழு நாடும் ஒன்றாக நிற்க வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டார். ஆனால், ஒரு மாதத்திற்கு முன்பு, அவர் அதை ‘மன்னிக்க முடியாத குற்றம்’ என்று அழைத்தார். அவருக்கு பொது ஒற்றுமை வெளிப்பட்டது. அவருடைய இறுதி ஊர்வலத்தில் பெரும் மக்கள் கூட்டம் கலந்துகொண்டதும் கொலைக்கு அவருடைய கிராமத்தில் இருந்த வலுவான எதிர்வினை ஆகியவை கொலையாளிகளை சுற்றி வளைக்க காவல்துறைக்கு அழுத்தம் கொடுத்தன. அதில் 61 பேர் கைது செய்யப்பட்டனர், ஒருவருக்கு மரண தண்டனையும், 7 பேருக்கு ஆயுள் தண்டனையும் பயங்கரவாத எதிர்ப்பு நீதிமன்றத்தால் விதிக்கப்பட்டது.
2014-ம் ஆண்டில், மனித உரிமை வழக்கறிஞர் ரஷீத் ரெஹ்மான், கடவுளை அவதூறு செய்தாக குற்றம் சாட்டப்பட்ட ஒருவருக்கு ஆதரவாக வாதிட்டார் என சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார். அந்த கொலையாளிகள் நீதியின் முன் நிறுத்தப்படவில்லை. 2013-ல் கைது செய்யப்பட்ட ரெஹ்மானின் வாடிக்கையாளர், ஜுனைத் ஹபீஸ், ஒரு பல்கலைக்கழக ஆசிரியர், கீழ் நீதிமன்றத்தால் 2019-ல் மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டது. பாகிஸ்தானில் கடவுளை அவதூறு செய்ததாகத் தொடரப்படும் வழக்கு அரிதாகவே விடுதலையில் முடிவடைகிறது. விசாரணை நீதிமன்றங்களில், ஒரு குற்றவாளியை விடுவித்தால், நீதிபதிகள் தங்கள் உயிருக்கு பயப்படுகிறார்கள். பெரும்பாலும் நீதிபதிகள் தங்கள் இடமாற்றம் வரை வழக்குகளை தாமதப்படுத்துகிறார்கள். சட்டத்தை அமல்படுத்துபவர்கள் சாட்சிகள், ஜெயிலர்கள் அனைவரும் கடவுளை அவதூறு செய்ததாக தொடரப்படும் வழக்குகளில் தங்கள் பாதுகாப்பு குறித்து கவலைப்படுகிறார்கள்.
செப்டம்பர், 2013-ல் 50 வயதான ஒரு முஸ்லீம் பெண் கடவுளை அவதூறு செய்ததாக மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டார். பள்ளி முதல்வராக இருந்த அந்த பெண், தன்னை ‘தீர்க்கதரிசி’ என்று கூறியதற்காக உள்ளூர் இமாம் ஒருவரால் குற்றம் சாட்டப்பட்டார். ஜனவரியில், சமூக ஊடகங்களில் அவதூறான உள்ளடக்கம் கொண்ட செய்திகளப் பகிர்ந்ததற்காக 3 ஆண்கள் கடவுளை அவதூறு செய்ததாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்டனர். இது பாகிஸ்தானில் ஆன்லைன் நிந்தனைக்காக தண்டனை பெற்ற முதல் வழக்கு ஆகும். ஒரு முன்னுதாரணத்துடன், அடுத்த மாதம், வாட்ஸ்அப்பில் அவதூறான தகவல்களை அனுப்பியதாக ஒரு பெண் குற்றம் சாட்டப்பட்டார்.
பிரிவு 295A: கடவுள் நிந்தனை எதிர்ப்பு சட்டம்
செப்டம்பரில், பாகிஸ்தானின் மனித உரிமைகள் ஆணையம், மத நிந்தனை வழக்குகள் பதிவு செய்யப்படுவது குறித்து கவலை தெரிவித்தது. ஆகஸ்ட் மாதத்தில் மட்டும் 40 வழக்குகள் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன. அரசு சாரா அமைப்புகளின் மதிப்பீடுகளின்படி, 1977ம் ஆண்டு மத நிந்தனைச் சட்டம் கடுமையாக்கப்பட்டதில் இருந்து சுமார் 1,800 கடவுள் நிந்தனை வழக்குகள் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன.
சிறுபான்மை சமூகங்களைச் சேர்ந்த – அஹ்மதி, ஷியா இந்துக்கள் – இஸ்லாமியர்களுக்கு எதிராகவும், தனிப்பட்ட மதிப்பெண்களைத் தீர்ப்பதற்காக மத வெறியர்களால் பரவலாக தவறாகப் பயன்படுத்தப்படுவது சட்டத்தை அமலாக்குபவர்களுக்குத் தெரியும். குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களுக்கு, சிறை என்பது சுதந்திரத்தை விட பாதுகாப்பான இடமாகும். ஏனெனில், அவர்கள் தொடர்ந்து உயிருக்கு அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளாகிறார்கள். இந்த வாரத்தில், இலங்கையைச் சேர்ந்தவர் கொல்லப்படுவதற்கு 2 நாட்களுக்கு முன்னர், கைபர் பக்துன்க்வாவில் உள்ள சார்சடாவில் ஒரு குரானை கிழித்ததாகக் கூறப்படும் ஒரு நபர் அடைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த காவல் நிலையத்தை ஒரு கும்பல் எரித்தது. அந்த நபரை கொடூரமான அந்த கும்பலிடம் ஒப்படைக்க போலீஸார் மறுத்துவிட்டனர். காவல் நிலையம் தீப்பிடித்து எரிவதற்கு சற்று முன் அந்த நபருடன் போலீஸார் காவல் நிலையத்தை விட்டு வெளியேற வேண்டியிருந்தது.
ரங்கிலா ரசூல் அத்தியாயத்தைத் தொடர்ந்து இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தில் உள்ள காலனித்துவ கால 1927 வெறுப்புப் பேச்சுக்கு எதிரான பிரிவில் இருந்து 295 ஏ பிரிவை பாகிஸ்தான் மரபுரிமையாகப் பெற்றது. ஜியா காலத்தில், இப்பிரிவு மேலும் விரிவுபடுத்தப்பட்டு, கடவுள் நிந்தனை மற்றும் மரணதண்டனை அதற்கான தண்டனைகளில் ஒன்றாக அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது (இந்தியா அசல் பிரிவை வைத்திருக்கிறது). மரண தண்டனை, உடனடி நீதிக்காக சட்டத்தை தங்கள் கைகளில் எடுக்க மக்களை ஊக்குவிக்கிறது என்று சிலர் நம்புகிறார்கள்.