பாராளுமன்றத் தேர்தல் என்பது குறித்த பிரதேசத்தின் ஆளுமைகளையும் ஆட்சியாளனையும் தீரமானிக்கும் வித்தியாசமான செயற்பாடாகும். அதிலும் விகிதாசார தேர்தல் முறையின் கீழ் பெறப்படும் பெறுமானங்கள் சற்றும் வித்தியாசமானதாகவே வகுக்கப்படுகின்றன. உதாரணமாக நான்கு தேர்தல் தொகுதிகள் கொண்ட ஒரு மாவட்டத்தில் ஒருவர் தேசியப்பட்டியல் ரீதியாகவும் தெரிவு செய்யப்படுகிறார். மாவட்டமொன்றில் மூன்று கட்சிகளுக்கு மேல் போட்டியிடுமாயின் விகிதாசார முறையில் தனியொரு கட்சி முழு ஆசனங்களுக்குரிய உறுப்பினர்களையும் தமதாக்கிக் கொள்வதென்பது சிக்கல் நிறைந்ததும் ஒவ்வாத ஒரு முயற்சியுமாகும்.
எதிர்வரும் ஏப்ரலில் நடைபெறவுள்ளதாக அறிவிக்கப்பட்டிருக்கும் பொதுத் தேர்தலில் மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையை பொதுஜன பெரமுன பெற்றே தீரும். பெற்றே ஆக வேண்டுமென்ற நிலையில் அக்கட்சியினால் பல்வேறு வெற்றிக்குரிய வியூகங்கள் வகுக்கப்பட்டு வருவதாகப் பேசப்படுகிறது.
தனிச் சிங்களப் பெரும்பான்மையுடன் ஆட்சிப் பீடம் ஏறிக்கொண்ட ஜனாதிபதி கோத்தபாய ராஜபக் ஷ தனது அதிகாரத்தையும் ஆட்சி நிலைமைகளையும் குறிப்பிட்ட ஒரு தசாப்த காலத்துக்காவது இழுத்துக்கொண்டு செல்ல வேண்டுமாயின் ஒரு பலமுள்ள பாராளுமன்றை தனக்கேற்றபடி அமைக்க வேண்டிய தேவையும் அவசரமும் அவருக்கு இருக்கிறதென்பதை எல்லோருமே ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். 19ஆவது திருத்தம் காரணமாக ஜனாதிபதியொருவர் 5 வருடங்களைக் கொண்ட இரு பருவங்களுக்கு மேல் இருக்க முடியாது என்ற திருத்த வரி காரணமாகவே மேலே ஒரு தசாப்த காலமெனத் தரப்பட்டுள்ளது. அது மீண்டும் 18 போல் திருத்தப்படுமாயின் வருடங்களைக் கணக்கிட்டு கூற முடியாது.
மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையை பாராளுமன்றில் கொண்டு வருவதன் மூலமே ஜனாதிபதி தன்னுடைய அரசு என்ற வார்த்தைப் பிரயோகத்துக்கு உரித்துடையவராகவும் தன்னுடைய ஆட்சியொன்றின் மூலமே தனது அதிகாரத்தையும் ஆளுமையையும் முழுமையாகப் பாவிக்கக்கூடிய பலமுடையவராகவும் நிறைவேற்று ஜனாதிபதியாக செயற்பட முடியும் என்பதை யாப்பின் வழி உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளமுடியும் என்பதற்கான ஒரு கடுமையான முயற்சியே இந்த மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மை என்னும் தாரக மந்திரமாகும்.
*நினையாப் பிரகாரம் பாராளுமன்றம் எதிர்த்தரப்பினரின் ஆட்சி அமைப்பைக்கொண்ட ஒரு பாராளுமன்றமாக அமைந்துவிடுமாயின் இலங்கையின் ஆட்சி நிலைமைகள் மோசமாகிவிடுவதுடன் பாரிய சவால்களை ஜனாதிபதி சந்திக்க வேண்டி வந்து விடுமென்பது வெளிப்பாடாகத் தெரியப்படும் உண்மை. உதாரணமாக பாராளு மன்றத் தேர்தலில் 113க்கு மேற்பட்ட ஆசனங்களைப் பெற்று ஆட்சியமைத்தே தீருவோமென ஐக்கிய தேசிய முன்னணியினர் கொக்கரித்து வருகின்றார்கள். அவ்வாறாயின் பாராளுமன்றின் ஆட்சி அதிகாரம் ஐக்கிய தேசிய முன்னணியினருக்கு வந்து சேர்ந்துவிடும். ஆயின் நிலைமைகள் எவ்வாறு மாறும்? நிறைவேற்று அதிகாரத்துக்கும் பாராளுமன்ற அதிகாரத்துக்கும் இடையே ஏற்படக்கூடிய முட்டி மோதல் முரண்பாடு தொடர்பில் நாம் அதிகமாக விளக்கிக் கூற வேண்டிய அவசியம் இருக்காது.
பாராளுமன்றில் மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையைப் பெறுவதற்காக ஜனநாயகத்துக்கு மாறான செயல்களைச் செய்வதற்கு பொதுஜன பெரமுனவினர் தொடங்கி விட்டார்கள். அதன் காரணமாகவே எதிர்த்தரப்பிலுள்ள சிறந்த அரசியல் தலைவர்களுக்கு அழுத்தங்களைப் பிரயோகிக்கத் தொடங்கியிருப்பதுடன் அரசியல் தலைவர்களை பழிவாங்கும் நோக்கில் கைது செய்யும் படலமும் வேகமாகவும் நுட்பமாகவும் முடுக்கி விடப்பட்டிருக்கிறதென எதிர்த் தரப்பினர் கடுமையான விசனங்களைத் தெரிவித்து வருகின்றனர்.
கடந்த அரசாங்கத்தில் மூத்த அமைச்சராக மதிக்கப்பட்ட மற்றும் செயற்பட்டு வந்த ஜாதிக ஹெல உறுமயவின் தலைவரும் முன்னாள் அமைச்சருமான சம்பிக்க ரணவக்க, கைது செய்யப்பட்டுள்ளார். வாகன விபத்தொன்றை அடுத்து தனது அமைச்சர் அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தி விபத்தை நடத்திய சாரதியை மாற்றி உண்மையை மறைத்து சாட்சியங்களை சோடித்து நீதித்துறைக்கு மோசடி செய்தார் என்ற குற்றச்சாட்டின் பேரில் கைது செய்யப்பட்டு விளக்கமறியலில் வைக்கப்பட்டு பின் பிணையில் விடுதலை செய்யப்பட்டுள்ளார். 25,000 ரூபா காசுப் பிணையிலும் 5 இலட்சம் ரூபா பெறுமதியான இரு சரீரப் பிணையிலும் மேற்படி அமைச்சர் கடந்த செவ்வாய்க்கிழமை விடுதலை செய்யப்பட்டிருந்தார்.
இக்கைது தொடர்பில் பழிவாங்கல் என்ற பின்னணி இருப்பதாகக் கூறப்பட்ட அதேவேளை, கடந்த ஜனாதிபதித் தேர்தலின்போது மேற்கொள்ளப்பட்ட பிரசாரங்களின்போது ஐக்கிய தேசிய முன்னணி வேட்பாளர் சஜித் பிரேமதாஸவின் வெற்றிக்காக அர்ப்பணிப்புடனும் ஆவேசமாகவும் ஈடுபட்ட ரணவக்க, எதிர்வரும் பொதுத்தேர்தலின்போது பெரமுனவின் வெற்றிக்கு இடைஞ்சலாகி விடுவார் என்ற உள்நோக்கம் கருதியே 2016ஆம் ஆண்டு வெலிக்கடை பொலிஸ் பிரிவில் இடம்பெற்ற விபத்து சம்பவத்தை குற்றமாகச் சாட்டி திட்டமிட்ட வகையில் கைது செய்யப்பட்டு பிணையில் விடுதலை செய்யப்பட்டுள்ளார்.
மஹிந்த ஆட்சித் தரப்பினருக்கு மாற்றுக் கட்சியினரைக் கைது செய்வது என்பது ஒரு புது விடயமல்ல. ஏலவே 2010ஆம் ஆண்டுக்குப் பின் பழிவாங்கும் நோக்கில் பலர் கைது செய்யப்பட்டுள்ளனர். அந்த வகையில் தானும் கைது செய்யப்பட்டு பழிவாங்கப்பட்டேன் என முன்னாள் இராணுவத் தளபதி சரத் பொன்சேகா தெரிவித் திருந்தார். புதிய ஆட்சிக்கு வருவோர் எதிர்த் தரப்பினரையும் மாற்றுத் தரப்பினரையும் கைது செய்தல், பழிவாங்கல், பதவிகளைப் பறித்தல் என்பது அரசியலில் ஒரு புதிய விடயமல்ல. உதாரணமாக 2015 ஆம் ஆண்டு ஆட்சி மாற்றம் நிகழ்ந்தபோது அவர் கைது செய்யப்படுவார், இவர் கைது செய்யப்படுவார் என்ற எதிர்பார்ப்பு இருந்தது மாத்திரமல்ல, அவ்வாறான சம்பவங்களும் இடம்பெற்றன என்பதற்கு உதாரணமாக முன்னாள் பொருளாதார அமைச்சர் பசில் ராஜபக் ஷ கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்ட சம்பவங்களும் இடம்பெற்றுத்தான் இருக்கின்றன.
அண்மைய அரசியல் மாற்றம் என்ற வகையில் ஜனாதிபதித் தேர்தலைத் தொடர்ந்து கைது செய்யும் நாடகம் தொடர்ந்து இடம்பெற்று வருகின்றது என்பதற்கு இன்னுமொரு உதாரணமாக முன்னாள் அமைச்சர் ராஜித சேனாரட்னவை உடனடியாகக் கைது செய்யுமாறு பிடியாணையொன்றை கொழும்பு மேலதிக நீதிவான் ஆர்.பி. நெலும் தெனிய கடந்த செவ்வாய்க்கிழமை பிறப்பித்துள்ளார்.
சர்ச்சைக்குரிய, ஊடகவியலாளர் சந்திப்பில் வெள்ளைவேன் கடத்தல், கொலை, தங்கக் கொள்ளை உள்ளிட்ட பல்வேறு குற்றங்கள் தொடர்பில் பல்வேறு தகவல்களை வெளிப்படுத்திய விவகாரத்தில் இடம்பெறும் விசாரணைகளின் அடிப்படையில் கைது செய்ய, நீதிவான் பிடியாணை பிறப்பித்திருந்தார். வெள்ளை வான் கடத்தல் தொடர்பான பிழையான தகவல்களை வெளியிட்டார் என்ற குற்றச்சாட்டின் பேரிலேயே இப்பிடியாணை பிறப்பிக்கப்பட்டதாக சட்டமா அதிபர் தெரிவித்திருந்தார்.
இதேபோன்றே இன்னுமொரு அதி முக்கிய அரசியல்வாதியொருவர் விரைவில் கைது செய்யப்படுவார். அதற்கான ஏற்பாடுகள் விரைவாக முன்னெடுக்கப்பட்டு வருவதாக இன்னுமொரு வதந்தி வேகமாக அடிப்பட்டு வருகிறது. இதற்கான காரணம் உயிர்த்த ஞாயிறு தாக்குதலை தடுக்கத் தவறிய நபரே இவ்வாறு கைது செய்யப்படவுள்ளதாக அந்த வதந்தி மேலும் தெரிவிக்கிறது.
இதில் ஆச்சரியப்படக் கூடிய விடயம் என்னவெனில் சுடலை ஞானம் பெற்றவர் போல் பிணையில் விடுதலையாகி வந்து ஊடகங்களுக்குச் செய்தி சொன்ன சம்பிக்க ரணவக்க, 2004ஆம் ஆண்டு இடம்பெற்ற பொதுத் தேர்தலின்போது மஹிந்த ராஜபக் ஷவை பிரதமர் ஆக்குவதற்காக, ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திரக் கூட்டமைப்புக்கு வெற்றி யைப் பெற்றுத் தருவதற்காக ஜாதிக ஹெல உறுமயவைச் சேர்ந்த 9 தேரர்கள் உழைத்தார்கள்.
அது போன்றே 2005ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற ஜனாதிபதித் தேர்தலின்போது மக்கள் விடுதலை முன்னணியுடன் இணைந்து செயற்பட்டு மஹிந்த ராஜபக் ஷவை ஜனாதிபதியாக்கினோம். இத்தவறுகளுக்காக இப்பொழுது மக்களிடம் மன்னிப்புக் கேட்கிறேன் என்ற அறிக்கையை ஹெல உறுமயவின் தலைவர் விடுத்துள் ளார்.
சம்பிக்கவின் இச்செய்கையைத் தான் சுடலை ஞானம் என்று கூறுவது பொருத்தமுடையதாக இருக்கும். விடுதலைப் புலிகளைத் தோற்கடிப்பதன் மூலம் தமிழ் மக்களின் நீண்ட கால கோரிக்கைகளைக் குழி தோண்டிப் புதைத்துவிட முடியும். தமிழ் மக்களுக்குப் புதியதொரு அரசியல் தீர்வைக் கொண்டுவர நினைத்த சந்திரிகா அம்மையாரை வீட்டுக்கு அனுப்பிவைக்க வேண்டுமென்ற குரோத எண்ணத்துடன் அதற்குப் பொருத்தமான தலைமையாக முன்னாள் ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக் ஷ பொருத்தமுடைய தலைமை என்பதை ஹெல உறுமய ஏற்றுக்கொண்டதன் ஒரு எண்ணப் பாடே, மஹிந்தவை பிரதமர் ஆக்கவும் ஜனாதிபதியாக்கவும் சம்பிக்கவும் அவர் சார்ந்த தேரர்களும் உழைத்தார்களே என்பது உண்மையென்பது ஒரு புறமிருக்க, சிறுபான்மை மக்களின் நேர் விரோத சக்தியாக ஹெல உறுமய உழைத்தது என்பது அதன் அரிச்சுவடிகளை அறிந்து கொண்டவர்களால் புரிய முடியும்.
இக்கைது விவகாரமென்பது நேரடியாக பெரும்பான்மை சமூகத் தலைவர்களை நோக்கி பாய்ச்சப்படுவது ஒருபுறமிருக்க சிறுபான்மைத் தலைமைகள் மீதும் இது செலுத்தப்படலாமென்ற பயப்பாடு இப்பொழுது ஏற்படத் தொடங்கியுள்ளதாகவும் சுட்டிக்காட்டப்படுகிறது. உயிர்த்த ஞாயிறு தொடர் குண்டுத் தாக்குதல்கள் தொடர்பில் முன்னாள் அமைச்சர்களும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களும் தொடர்பு கொண்டவர்கள் என்ற சந்தேக வலை விரிப்பின் அடிப்படையில் முன்னாள் அமைச்சர்களான ரவூப் ஹக்கீம் மற்றும் ரிஷாத் பதியுதீன் ஆகியோரிடம் சி.ஐ.டி. விசாரணை நடத்தி வாக்குமூலம் பெறப்படவுள்ளதாக சொலிசிட்டர் ஜெனரல் திலீப பீரிஸ் கொழும்பு மேலதிக நீதிவான் பிரியந்த லியனகேவுக்கு அறிவித்துள்ளதாக செய்தியொன்று தெரிவிக்கிறது.
உயிர்த்த ஞாயிறு குண்டுத் தாக்குதல்களைத் தடுப்பதற்கு அல்லது அதன் விளைவுகளைத் தடுப்பதற்கு நடவடிக்கை எடுக்காமை குறித்து சி.ஐ.டி. விசாரணைக்கு அமைய இந்த நடவடிக்கை முன்னெடுக்கப்படலாமெனக் கூறப்படுகிறது. தாக்குதல் சம்பவம் தொடர்பில் முன்னாள் அமைச்சர்களான ரிஷாத் பதியுதீன், ரவூப் ஹக்கீம் ஆகியோரிடம் வாக்குமூலம் பெறப்படவுள்ளதாகவும் அத்துடன் வடக்கு, கிழக்கைச் சேர்ந்த மேலும் பலரிடம் வாக்குமூலம் பெறப்படவுள்ளதாகவும் அச் செய்தி மேலும் தெரிவிக்கின்றது.
மேற்படி இரு அமைச்சர்களும் சிறுபான்மைத் தரப்பினரான முஸ்லிம் சமூகத்தின் முக்கிய தலைமைகளாக இருந்து வருவதுடன் 2015ஆம் ஆண்டு ஆட்சி மாற்றமொன்றுக்கான மூல கர்த்தாக்களாக விளங்கியவர்கள் என்பது வெளிப்படையாகத் தெரியும் உண்மை. ஏலவே மஹிந்த ராஜபக் ஷவின் அமைச்சரவையில் சிரேஷ்ட அமைச்சர்களாகப் பணியாற்றியவர்கள். அவ்வாறு உடனிருந்தவர்கள் 2015ஆம் ஆண்டின் ஜனவரி ஆட்சி மாற்றத்தின் பிரதான நபர்களாக விளங்கியவர்கள் 2010 ஆம் ஆண்டுக்குப் பின் குறித்த ஆட்சிக்காலப் பகுதியில் முஸ்லிம் மக்களுக்கும் இஸ்லாம் மதத்துக்கும் இழைக்கப்பட்ட கொடுநிலை காரணமாக பல சவால்களுக்கு ஆளாகி அவஸ்தைக்கு உள்ளாக்கப்பட்ட நிலையில் தான் தம் சமூகத்தைக் காக்க வேண்டிய நிலையில் ஆட்சி மாற்றத்துக்காக தம்மை ஆளாக்கிக் கொண்டார்கள் என்பது சூழ்நிலையால் தெரிவிக்கப்படும் உண்மை. இதன் காரணமாகவே 18ஆவது திருத்தத்துக்கு உயர்த்திய கையை 19ஆவது திருத்தத்துக்கும் உயர்த்தி உதவினார்கள். வரலாற்று மாற்றத்தை அவர்கள் சுய தேவைக்காக ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. ஒட்டுமொத்த தமது சமூகத்தின் நன்மைக்காக அந்த நிர்ப்பந்தத்துக்கு ஆளாக்கப்பட்டார்கள் என்பதே உரிய காரணமாக இருக்கலாம்.
இவ்வகையான அகப்புற சூழ்நிலை நிலவுகின்ற நிலையில் பொதுஜன பெரமுன எதிர்பார்க்கும் மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையென்ற இலக்கை அடைய முடியுமா என்பது எழுப்பப்படும் கேள்வியாக மாறியிருக்கிறது.
ஜனாதிபதி எதிர்க் கட்சிகளுக்கு எதிராக தீவிரம் கொண்ட நடவடிக்கைகள், சிறுபான்மைச் சமூகமான தமிழ், முஸ்லிம் சமூகத்தை உதாசீனம் செய்யும் போக்கு பாரம்பரியக் கட்சியாக இருந்துவரும் ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியை ஓரம் கட்டி வரும் போக்கு, மக்கள் வாழ்க்கைத் தரம் உயர்த்தப்படுவதாக பேசப்படும் விடயத்தை ஜனாதிபதி கையாளவிருக்கும் உத்திகள் அரசியல் அதிகாரப் பகிர்வுக்கு நாட்டில் இடமில்லை, பொருளாதார சமத்துவத்தின் மூலம் தேசிய நல்லிணக்கத்தை உண்டாக்கிவிட முடியுமென்ற ஜனாதிபதியின் புதிய சித்தாந்தம். ஐக்கிய தேசிய கட்சியை நோக்கி மாறிவரும் அனுதாப அலைகள், கைதிகள் விவகாரத்திலும் மனித உரிமைப் பேரவைத் தீர்மானத்தை புறந்தள்ளும் உதா,சிப்பு என்ற சூழ்நிலை வாதத்தைக் கொண்ட ஒரு முடிவுக்கு வர முடியும்.
225 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட இலங் கைப் பாராளுமன்றில் மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையென்பது 150 ஆசனங்களைப் பெறும் ஒரு பகீரதப் பிரயத்தனமாகும். 22 தேர்தல் மாவட்டங்களில் 196, உறுப்பினர்கள் வாக்கு முறையிலும் 29 உறுப்பினர்கள் தேசியப் பட்டியல் வடிவி லும் தெரிவு செய்யப்பட வேண்டும்.
இதில் வட, கிழக்கிலுள்ள எட்டு மாவட்டங்களிலும் 29 உறுப்பினர்கள் தெரிவு செய்யப்படுவர். இதேபோன்றே மலையக மாவட்டங்களான நுவரெலியா, கண்டி, பதுளை என்பவற்றுக்கு அப்பால் ஐக்கிய தேசியக் கட்சி சுதாகரித்துக்கொள்ளும் மாவட்டங்கள் என்றும் சுதந்திரக் கட்சி செல்வாக்குள்ள மாவட்டங்களென்றும் பிரித்துப்பார்க்க வேண்டிய தேவையிருக்கிறது.
தேர்தல் வெற்றி என்பது ஒரே விதமான அளவுகோல் கொண்டு தீர்மானிக்கக் கூடிய ஒரு செயல் முறையாக எப்பொழுதும் கொள்ள முடியாது. உதாரணமாக ஜனாதிபதித் தேர்தல் முடிவுகள் பொதுத் தேர்தல் முடிவுகளாக இருக்கும். பொதுத் தேர்தல் முடிவுகளைப் போலவே மாகாண சபைத் தேர்தல் முடிவுகள் அமையும் என்ற கற்பனை வாய்ப்பாடுகளைப் பிரயோகித்து தீர்மானத்துக்கு வருவதென்பது இலகுவான காரியமல்ல.
ஜனாதிபதித் தேர்தல் என்பது ஒரு நாட் டின் தேசிய தலைவரைத் தீர்மானிக்கும் விடயமாகும். வேட்பாளரின் ஆளுமை, அவர் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் கட்சியின் செல்வாக்கு, வாக்கு வங்கி, அவரால் வகுத்துக் கூறப்படும் பொருளாதாரக் கொள்கை, வெளிநாட்டு உறவு, மக்களின் எதிர்பார்ப்பு, வேட்பாளரின் முன்னைய சாதிப்புகள்… என ஏகப்பட்ட காரணிகள் ஜனாதிபதி ஒருவரைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் பின்னணி வகிக்கின்றன.
ஆனால் பாராளுமன்றத் தேர்தல் என்பது குறித்த பிரதேசத்தின் ஆளுமைகளையும் ஆட்சியாளனையும் தீர்மானிக்கும் வித்தியாசமான செயற்பாடாகும். அதிலும் விகிதாசார தேர்தல் முறையின் கீழ் பெறப்படும் பெறுமானங்கள் சற்றும் வித்தியாசமானதாகவே வகுக்கப்படுகிறது. உதாரணமாக நான்கு தேர்தல் தொகுதிகள் கொண்ட ஒரு மாவட்டத்தில் ஒருவர் தேசியப் பட்டியல் ரீதியாகவும் தெரிவு செய்யப்படுகிறார். மாவட்டமொன்றில் மூன்று கட்சிகளுக்கு மேல் போட்டியிடுமாயின் விகிதாசார முறையில் தனியொரு கட்சி முழு ஆசனங்களுக்குரிய உறுப்பினர்களையும் தமதாக்கிக் கொள்வதென்பது சிக்கல் நிறைந்ததும் ஒவ்வாத ஒரு முயற்சியுமாகும்.
1977ஆம் ஆண்டு இடம்பெற்ற பொதுத் தேர்தலின் போது ஜே.ஆர். ஜயவர்தனா தலைமையிலான ஐக்கிய தேசியக் கட்சி மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையைப் பெற முடிந்தமைக்கான காரணம் விகிதா சார முறைமை கொண்டுவரப்படாத காலத்தில் ஐக்கிய தேசியக் கட்சி 140 ஆசனங்களைப் பெற்றிருந்தது. இதேவேளை, ஆட்சியிலிருந்த திருமதி ஸ்ரீமாவோ பண்டாரநாயக்க தலைமையிலான சுதந்திரக் கட்சி 8 ஆசனங்களை மட்டுமே பெற்று படுதோல்வி கண்டிருந்தது. அதன் பின்னுள்ள எந்தவொரு சந்தர்ப்பத்திலும் எந்தவொரு ஆட்சியாளரும் மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையை தனிக்கட்சியாக நின்று பராளுமன்றில் பெற முடியவில்லை.
2015ஆம் ஆண்டு பொதுத் தேர்தலின்போது அரசியலில் ஏற்பட்ட மாற்றம் காரணமாக இரு தேசியக் கட்சிகளான ஐக்கிய தேசியக் கட்சியும் சுதந்திரக் கட்சியும் கைகோர்த்துக் கொண்டதன் காரணமாக தேசிய அரசாங்கமொன்று அமைக்கப்பட்டபோதும் சிறுபான்மைக் கட்சிகள் மறைமுக மாகவும் நேரடியாகவும் ஆளுந்தரப்புக்கு ஆதரவு நல்குகின்றவர்களாகவே காணப்பட்டார்கள். இதன் காரணமாகவே 19ஆவது சீர்திருத்தத்தை பாராளுமன்றில் சுலபமாக நிறைவேற்ற முடிந்தது.
ஜனாதிபதியவர்கள் மார்ச் மாதமளவில் பாராளுமன்றைக் கலைத்து ஏப்ரல் இறுதிப் பகுதியில் பொதுத்தேர்தலை நடத்துவதற்கு தீர்மானித்திருப்பதாக செய்திகள் தெரிவிக்கின்றன. தற்போதுள்ள இடைக்கால அமைச்சரவையானது பலமுள்ளதாகவோ நிரந்தரம் கொண்டதாகவோ பார்க்க முடியாத சூழ்நிலையில் நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதியின் அதிகார வலுவை பயன்படுத்துவதற்கோ அல்லது செயற்படுத்துவதற்கோ முடியாத ஒரு சூழ்நிலையே காணப்படுவதாக அனுமானிக்கப்படுகிறது. நாட்டின் தேசியப் பிரச்சினைகளை திசை திருப்பி சர்வாதிகார ஆட்சியை முன்னெடுக்கவே தீவிர அரசியல் பழிவாங்கல்கள் முனனெடுக்கப்பட்டு வருவதாக ஐக்கிய தேசிய கட்சி நேரடியாகவே ஜனாதிபதியையும் பிரதமரையும் குற்றம் சாட்டி வருகின்றது. அது மாத்திரமின்றி சட்டத்துக்கு மதிப்பளிக்கும் நாட்டை உருவாக்குவதாக உறுதியளித்து ஆட்சிப் பீடம் ஏறியவர்களால் தற்போது முன்னெடுக்கப்படும் செயற்பாடுகளைப் பார்க்கும்போது சட்டம், நியாயம், நீதி புறக்கணிக்கப்படுவதாகவே ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் தலைவரும் முன்னாள் பிரதமருமான ரணில் விக்கிரம சிங்க சாடி வருகிறார்.
இதேவேளை, ஐக்கிய தேசியக் கட்சி பாராளுமன்றை தம்வசப்படுத்துவதற்கான தீவிர முயற்சியில் ஈடுபட்டு வருவதாகவும் இம்முயற்சிக்கு சிறுபான்மைக் கட்சிகளான முஸ்லிம் மற்றும் தமிழ்க் கட்சிகளும் ஒத்து ஊதுவதாகவும் பிரதமர் மஹிந்த ராஜபக் ஷ விமர்சனம் செய்து வருகிறார். சிறுபான்மைக் கட்சிகளைப் பொறுத்தவரை எந்தத் தரப்பினருடனும் ஒட்டவும் முடியாமலும் உதறவும் முடியா மலும் திரிசங்கு நிலையில் இருந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். கடந்த ஜனாதிபதித் தேர்தலின்போது ஐக்கிய தேசியக் கட்சி வேட்பாளர் சஜித் பிரேமதாஸவுக்கு ஆதரவு நல்கிய காரணத்தினால் ஏற்பட்டிருக்கும் நெருக்கடி நிலையென்பது பாரிய சவால்களுக்கு உட்படுத்தப்பட்டுள்ளது என்பதும் உண்மையே!
இன்றைய ஆட்சியாளர்களைப் பொறுத்தவரை பாராளுமன்றை பல முள்ளதாக ஆக்க வேண்டும். 19ஆவது திருத்தத்தை மறுசீரமைக்க வேண்டும் எந்தவொரு கட்சியினரின் ஆதரவும் இன்றி பாராளுமன்றம் தம் வயப்படுத்தப்பட வேண்டுமென்பதில் கண்ணும் கருத்தும் கொண்டவர்களாகவே காணப்படுகிறார்கள், செயற்பட்டு வருகிறார்கள். இவ்வாறானதொரு நிலை பாராளுமன்றில் உருவாகுமாக இருந்தால் எதிர்க் கட்சியினர் என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கின்ற ஐக்கிய தேசியக் கட்சியாக இருக்கலாம் அல்லது சிறுபான்மைத் தரப்பினராக இருக்கலாம், மக்கள் விடுதலை முன்னணியினராக இருக்கலாம். இரண்டு பாராளுமன்ற காலத்துக்கு மேல் அடக்கி வாசிக்க வேண்டிய அவல நிலையொன்றே உருவாகும் என்ற கசப்பான உண்மையை ஏற்றுத்தான் ஆக வேண்டும்.
இதேவேளை, தனியொரு ஆட்சியாளர்களாக நின்று மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையை தமதாக்கிக்கொண்டு ஆட்சியை கொண்டு செல்லக்கூடிய சாதிப்பை நடைபெறவுள்ள பொதுத் தேர்தல் பெற்றுத்தர முடியுமா என்பதும் சந்தேகத்துக்குரிய விடயமே. இன்னும் குறிப்பிட்டுக் கூறுவதானால் இன்றைய ஆளுந் தரப்பினருக்கு எதிராக பலமான ஒரு கூட்டணி உருவாக்கப்படுமானால் மூன்றில் இரண்டு என்பது கனவாகவே போய்விடலாம்.
(திருமலை நவம்)