Eelamurasu Australia Online News Portal
இறுதிக்கட்ட யுத்தத்தின் போது இழைக்கப்பட்ட மோசமான மனித உரிமை மீறல்களுக்கு இலங்கை அரசாங்கம் பொறுப்புக் கூறும் விடயத்தில் இந்த வாரம் சர்வதேச அளவில் ஒரு தளம்பல் நிலைமை ஏற்பட்டுள்ளது. ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் இருந்து விலகுவதாக அமெரிக்கா அறிவித்திருப்பதையடுத்தே சர்வதேச அளவிலான இந்த சோர்வு நிலைமை உருவாகியிருக்கின்றது.
இது அரசுக்கு சாதகமானது. இதனை அரச தரப்பில் அமைச்சர் ராஜித சேனாரத்ன உறுதிப்படுத்தியிருக்கின்றார். யுத்தத்தினால் பாதிக்கப்பட்டு, அரசியல் உரிமைகளை வென்றெடுக்க முடியாமல் தவித்து கொண்டிருக்கின்ற தமிழ் மக்களுக்கு இது பாதகமானது. ஆபத்தானதும் கூட.
பொறுப்புக்கூறும் விடயத்தில், அரசுக்கு எதிராக ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் அடுத்தடுத்து பிரேரணைகளை கொண்டு வருவதில் அமெரிக்காவே முழுமையாகவும், முனைப்போடும் முன் நின்று செயற்பட்டிருந்தது. இந்த விடயத்தில் அவ்வாறு முக்கியமான பங்கேற்றிருந்த அமெரிக்கா ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையின் உறுப்புரிமை நிலையில் இருந்து விலகுவதாக வெளிவந்துள்ள அறிவித்தல் இலங்கை அரசாங்கத்திற்கு ஒரு மகிழ்ச்சியளித்திருக்கின்றது.
பொறுப்புக்கூறும் விடயத்தில் ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையின் பிரேரணையில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ள விடயங்களை நிறைவேற்றுவதாக உறுதியளித்துள்ள போதிலும், அவற்றை முன்னெடுப்பதற்கு பதிலாக, அழுத்தங்களை பிரயோகிக்கின்ற சர்வதேச பங்காளர்களிடமே காலஅவகாசத்தை பெறுவதிலேயே இலங்கை அரசு இதுவரையில் முன்னேற்றம் கண்டு வந்துள்ளது. யுத்தம் முடிவுக்கு வந்ததன் பின்னரான கடந்த ஒன்பது வருடங்களிலும், பொறுப்பு கூறுகின்ற கடப்பாட்டில் இருந்து மேலும் விலகி செல்வதற்கு இந்த நிலைமை பேருதவி புரிந்திருப்பதே இதற்கு முக்கிய காரணமாகும்.
ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் இருந்து அமெரிக்கா விலகுவதன் ஊடாக பொறுப்புக்கூறும் விடயத்தில் இனிமேல் அழுத்தங்கள் குறைவடையும். அதனால் இலங்கைக்கு நன்மை கிடைக்கும் என்று திருப்தி கலந்த மகிழ்ச்சி தொனியில் அமைச்சரவை பேச்சாளரும், அமைச்சருமாகிய ராஜித சேனாரத்ன கருத்து வெளியிடடுள்ளார். இது பொறுப்புக்களை தட்டிக் கழிக்கின்ற அரசாங்கத்தின் போக்கை மேலும் உறுதி செய்வதாக அமைந்துள்ளது. அத்துடன், பொறுப்பு கூறுகின்ற கடமைகளில் இருந்து விலகி செல்லுகின்ற அரசாங்கத்தின் போக்கிற்கு, அமெரிக்காவின் இந்த நடவடிக்கை உரமளித்திருப்பதையே அமைச்சர் ராஜித சேனாரத்னவின் கூற்று வெளிப்படுத்தி இருக்கின்றது.
ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் இருந்து அமெரிக்கா விலகுவதன் ஊடாக மட்டுமே பொறுப்புக்கூறும் விடயத்தில் நிலைமை மோசமடைந்துள்ளது என்று கூறுவதற்கில்லை. மனித உரிமை மீறல்கள் மற்றும் போர் குற்ற செயற்பாடுகளுக்கு பொறுப்புக்கூற வேண்டும் என்று இலங்கைக்கு எதிராக ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் பிரேரணைகளை அடுத்தடுத்து கொண்டு வந்த அமெரிக்கா, இது வரையிலான காலப்பகுதியில், ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையின் பிரேரணைகளை நிறைவேற்ற வேண்டும் என்று உரிய முறையில் இலங்கை அரசுக்கு அழுத்தம் கொடுக்கவில்லை என்பது கவனத்திற் கொள்ள வேண்டிய விடயமாகும்.
இலங்கையில் 2009 ஆம் ஆண்டு யுத்தம் முடிவுக்கு கொண்டு வரப்பட்ட சூட்டோடு சூடாக, அங்கு நேரடியாக விஜயம் செய்த அப்போதைய ஐ.நா. செயலாளர் நாயகம் பான் கீ மூன், பதவியில் இருந்த ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்சவிடம் மனித உரிமை மீறல்கள் மற்றும் போர்க்குற்ற செயற்பாடுகளுக்கு பொறுப்புக்கூற வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்தியிருந்தார். இருவருக்கும் இடையில் கொழும்பில் நடைபெற்ற சந்திப்பின் போது இது விடயத்தில் எட்டப்பட்டிருந்த ஓர் இணக்கப்பாட்டின் இணை அறிக்கையொன்றும் வெளியிடப்பட்டிருந்தது.
அதனைத் தொடர்ந்து 2012 ஆம் ஆண்டு முதல் இலங்கையின் பொறுப்புக் கூறும் விடயம் ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் முக்கிய இடம் பிடித்திருந்தது. அரசு பொறுப்புக்கூற வேண்டும் என்ற சர்வதேச அழுத்தத்தை, அப்போதைய ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்ச சீனா மற்றும் ரஷ்யா ஆகிய நாடுகளின் பேராதரவுடன் பிசு பிசுக்க செய்திருந்தார். ஆயினும் 2015 ஆம் ஆண்டு நிறைவேற்றப்பட்ட 30/1 என்ற இலக்கம் கொண்ட பிரேரணையே இலங்கை அரசாங்கத்தின் மீது கூடிய அழுத்தங்களை பிரயோகிப்பதாகவும், மனித உரிமை மீறல்கள், சர்வதேச மனிதாபிமான சட்ட மீறல்கள் மற்றும் போர்க்குற்ற செயற்பாடுகளுக்கு நிலைமாறு கால நீதி பொறிமுறைகளின் ஊடாக பொறுப்புக் கூற வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்துவதாகவும் அமைந்திருந்தது. அதனை தொடர்ந்து நிறைவேற்றப்பட்ட 34/1 ஆம் இலக்க பிரேரணை முன்னைய பிரேரணைக்கு வலு சேர்த்திருந்தது.
பக்கச்சார்பான சாக்கடை
அமெரிக்கா ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் கொண்டு வந்த பிரேரணைகள் பொறுப்புக்கூறும் கடப்பாட்டில்; சர்வதேச அளவில் அரசாங்கத்தை இறுக்கமாக பிணைத்திருந்தது. இருப்பினும் அந்த பிணைப்பில் இருந்து விடுபடுவதற்காக பல்வேறு காரணங்களை அரசாங்கம் கற்பிப்பதிலும், அவற்றை கொண்டு தனது நிலைப்பாட்டை நியாயப்படுத்துவதற்கும் தவறவில்லை.
பயங்கரவாதிகளான விடுதலைப்புலிகளின் பிடியில் சிக்கியிருந்த தமிழ் மக்களை விடுவிப்பதற்காக மனிதாபிமான நடவடிக்கையாகவே இராணுவம் யுத்தத்தில் ஈடுபட்டிருந்தது என்று அரசாங்கம் தன்னிலை விளக்கமளித்து வந்தது. அத்துடன் அரசாங்கம் எந்தவொரு கட்டத்திலும் மனித உரிமைகளை மீறவில்லை. விடுதலைப்புலிகளே மனித உரிமைகளையும் சர்வதேச மனிதாபிமான சட்டங்களையும் மீறி பயங்கரவாத செயற்பாடுகளை முன்னெடுத்திருந்தார்கள் என்றும் அரசு பிரசாரம் செய்து வந்தது.
இந்த நிலையில், யுத்தத்தினால் பாதிக்கப்பட்டுள்ள தமிழ் மக்களுக்கு நீதி வழங்குவதிலும், யுத்தம் மூள்வதற்கு அடிப்படை பிரச்சினையாகிய இனப்பிரச்சினைக்கு ஓர் அரசியல் தீர்வு காண்பதிலும் சர்வதேசம் தமிழர்களுக்கு ஆதரவாக செயற்பட்டு வருகின்றது என்றும், அந்த வகையில் முன்னிலை செயற்பாடுகளை கொண்ட அமெரிக்காவின் ஆதரவை தாங்கள் பற்றிப்பிடித்து செயற்பட்டு வருகின்றோம் என்றும் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைவரும், கூட்டமைப்பின் சர்வதேச விவகாரங்களுக்கு பொறுப்பானவரும், பேச்சாளருமாகிய சுமந்திரனும் உறுதியாக தமிழ் மக்களிடம் கூறி வந்தார்கள். இந்த வகையில் தாங்கள் இராஜதந்திர ரீதியான நகர்வுகளை மேற்கொண்டு வருவதாகவும் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு தலைமையின் சார்பில் பிரசார நடவடிக்கைகளும் முன்னெடுக்கப்பட்டிருந்தன. கூட்டமைப்பு தலைமையின் இந்த இராஜதந்திர செயற்பாடுகள் தமிழரசு கட்சியின் சாதனை முயற்சியாக கூட அரசியல் ரீதியான பிரசாரம் முன்னெடுக்கப்பட்டு வந்தது. இன்னும் அந்த பிரசாரம் தொடர்கின்றது.
இத்தகைய ஒரு சூழலில் தான் அமெரிக்கா ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் இருந்து விலகுவதாக அறிவித்திருக்கின்றது. அவ்வாறு விலகுவதற்குரிய காரணங்களையும் அது வெளியிட தவறவில்லை.
மனித உரிமைகளை மீறுகின்ற மோசடியாளர்களை பாதுகாத்து செயற்படுகின்ற அரசியல் ரீதியான பக்கச்சார்புள்ள ஒரு சாக்கடை என்று ஐ.நா. மன்றத்தை ஐ.நா.வுக்கான அமெரிக்க தூதுவர் நிக்கி ஹேலே அம்மையார் வர்ணித்துள்ளார்.
ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் இருந்து விலகுவதென்பது, மனித உரிமைகளில் அமெரிக்கா கொண்டுள்ள பற்றுறுதியில் இருந்து பின்வாங்குகின்றது என்று அர்த்தமல்ல. ஆனால் அந்த பேரவை தனது பெயருக்கு பெறுமதி அற்றதாக உள்ளது என்று அமெரிக்காவின் விலகலுக்கான காரணத்தை அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
விமர்சனங்கள்
மனித உரிமை மீறல்களில் ஈடுபட்டதாக குற்றம் சுமத்தப்பட்டுள்ள நாடுகளையும் ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவை உறுப்பினராக கொண்டுள்ளதாக சுட்டிக்காட்டியுள்ள அவர், சீனா, கியூபா, வெனிசுலா ஆகிய நாடுகளின் செயற்பாடுகளையும் அவர் எடுத்துக்காட்டியுள்ளார். ஆயினும் மனித உரிமைப் பேரவையில் தனிப்பட்ட தனது செல்வாக்கை உயர்த்தி கொள்வதற்கும், இஸ்ரேலுடன் ஐ.நா. கொண்டுள்ள வெறுப்புணர்வின் காரணமாகவுமே அமெரிக்க ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் இருந்து விலகுகின்றது என்று சர்வதேச இராஜதந்திரிகள் சுட்டிக்காட்டி உள்ளார்கள்.
இதனை உறுதிப்படுத்தும் வகையில் அமெரிக்காவின் ஐ.நா.வுக்கான தூதுவர் நிக்கி ஹேலே, இஸ்ரேல் மீது ஐ.நா .பொருத்தமற்ற கவன குவிப்பையும், முடிவில்லாத பகைமை அணுகு முறையையும் பின்பற்றி அரசியல் ரீதியாக பக்கச்சார்பற்ற வகையில் செயற்படுகின்றதே தவிர மனித உரிமைக்காக அது செயற்படவில்லை என்று தெரிவித்திருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
மனித உரிமைகளை பேணுவதில் ஏற்கனவே பலவீனமாக உள்ள ஐ.நா.மன்றத்தை அமெரிக்காவின் இந்த நடவடிக்கை மேலும் பலவீனமாக்க செய்யவே உதவும் என்று மனித உரிமைக்கே முதலிடம் என்ற கருத்து கொண்ட எச்.ஆர்.எவ், சிறுவர் பாதுகாப்பு, கெயர் ஆகிய சர்வதேச மனித உரிமை மற்றும் உதவி அமைப்புக்கள் உட்பட 12 அமைப்புக்கள் அமெரிக்க இராஜாங்க செயலர் மைக் பொம்பேக்கு எழுதியுள்ள கடிதம் ஒன்றில் சுட்டிக்காட்டியிருக்கின்றன.
உலக நாடுகளில் மனித உரிமை மீறல்கள் பாதிக்கப்படுகின்ற நிலையில் மனித உரிமைகளை மேம்படுத்துவதையும், பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உதவி புரிவதையும் அமெரிக்காவின் செயற்பாடு மேலும் கடினமாக்கும் என்று அந்த நிறுவனங்கள் தமது கடிதத்தில் எச்சரிக்கை செய்துள்ளன.
அதேவேளை இலங்கையின் மனித உரிமை மீறல் விடயத்தில் ஐ.நா. தவறு இழைத்து விட்டது, தனது கடமைகளை செய்வதில் இருந்து அது தவறி இருக்கின்றது என்று ஐ.நா. செயலாளர் நாயகம் அன்டோனியோ குட்டரஸ் நோர்வேயில் செய்தியாளர்களிடம் பேசுகையில் வெளியிட்டுள்ள ஒப்புதல் வாக்கு மூலத்துக்கு ஒப்பான கருத்தானது, மனித உரிமை மீறல்களினால் பாதிக்கப்பட்டு கடந்த ஒன்பது வருடங்களாக நீதிக்காகவும் ஓர் அரசியல் தீர்வுக்காகவும் ஏங்கி கொண்டிருக்கின்ற, தமிழ் மக்களுடைய எதிர்பார்ப்பின் அவல நிலைமையை தெளிவாக காட்டியிருக்கின்றது.
பிரேரணைகளின் மூலம் இலங்கை அரசாங்கத்தை வழிக்கு கொண்டு வருவதற்கு முயன்றிருந்த அமெரிக்கா மனித உரிமைப் பேரவையில் இருந்து வெளியேறிய நிலையில், ஒன்பது வருடங்களாக வழங்கப்படாத நீதி வழங்கப்படுவதற்குரிய சூழலை ஏற்படுத்துவது என்பது இலகுவான காரியமல்ல.
ஆனால் மனித உரிமை மீறல்களில் நீதியை நிலை நாட்டி, அரசியல் தீர்வை எட்டுகின்ற முயற்சியில் அமெரிக்காவை முழுமையாக நம்பிய அணுகு முறையை கடைப்பிடித்து வந்த தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைமை அமெரிக்காவின் விலகல் தமிழ் மக்களுக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்த வல்லது என்பதை ,ஏற்றுக்கொண்டுள்ள போதிலும், பிரிட்டன் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் போன்ற தரப்புகளின் ஆதரவை பெறுவதற்காக அவற்றுடன் பேச்சுக்கள் நடத்துவோம் என்று கூட்டமைப்பின் பேச்சாளர் சுமந்திரன் தெரிவித்துள்ளார்.
அதேவேளை, அமெரிக்கா வெளியில் இருந்து செய்யக்கூடிய உதவிகளை பெற்றுக்கொள்வதற்கான பேச்சுக்களை நடத்துவோம் என்றும் அவர் குறிப்பிட்டிருக்கின்றார். பொறுப்புக்கூறும் விடயத்தில் தனது வாக்குறுதிகளை நிறைவேற்றுவதற்கு அமெரிக்கா தொடர்ந்தும் ஒத்துழைப்பு வழங்கும் என்று இலங்கைக்கான அமெரிக்க தூதுவர் அத்துல் கேசாப் தெரிவித்திருப்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது.
எனினும், பொறுப்புக்கூறுதலுக்கான செயற்பாடுகளை தனது இஷ்டத்திற்கு அமைவாக ஆமை வேகத்தில் ஆறுதலாக முன்னெடுத்து, ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையும், சர்வதேசத்தையும் அலட்சியப்படுத்தி செயற்படுகின்ற அரசாங்கத்தை பேரவையின் உறுப்பினர் என்ற வகையில் அதிகார பலத்துடன் இருந்த போதே ஆக்கபூர்வமான அழுத்தங்களை கொடுக்காத அமெரிக்கா வெளியில் இருந்து எதனை சாதிக்க போகின்றது, விடாக்கண்டன், கொடாக்கண்டன் ரீதியில் செயற்படுகின்ற அரசாங்கத்திடம் எவ்வாறு சாதிக்க போகின்றது என்ற கேள்வி இயல்பாக எழுகின்றது.
தூரநோக்கும் தீர்க்கதரிசன சிந்தனையும் அவசியம்
சீனா தனது வர்த்தக செயற்பாடுகளை உலகமய அளவில் விரிவுபடுத்துவதற்காக இலங்கையை முக்கிய தளமாக கொண்டு காய் நகர்த்தலை மேற்கொண்டுள்ள சூழலில், இலங்கையின் பொறுப்புக்கூறல் விடயத்தில் அமெரிக்கா தொடர்ந்தும் தனது பங்களிப்பை வழங்க வேண்டிய கட்டாய நிலையில் இருப்பதாகவே அவதானிகள் கருதுகின்றனர்.
வர்த்தக நோக்கத்தை காரணம் காட்டி இலங்கையில் கால் பதித்துள்ள சீனாவின் செயற்பாடானது, ஆசிய பிராந்தியத்தில் அமெரிக்காவின் இருப்புக்கு ஓர் அச்சுறுத்தலாகவே நோக்கப்படுகின்றது. இது அமெரிக்காவின் அரசியல் இராணுவ பொருளாதார நலன்களுக்கு விடுக்கப்பட்டுள்ள சவாலாகவும் கருதப்படுகின்றது. இத்தகைய ஓர் அரசியல் சூழலில் இலங்கை மீது கொண்டுள்ள தனது நிலைப்பாட்டை அல்லது பிடியை அமெரிக்கா கைவிடுவது என்பது அதன் எதிர்கால நலன்களுக்கு பாதிப்பையே ஏற்படுத்தும் என்றும் அவர்கள் விளக்கமளிக்க முற்படுகின்றார்கள்.
ஆயினும், இஸ்ரேலுடான ஐ.நா.வின் அணுகு முறையை முதன்மைப்படுத்தி, ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் இருந்து விலகுவதற்கு முடிவு செய்துள்ள அமெரிக்காவுக்கு இலங்கை விவகாரத்திலும் பார்க்க, இஸ்ரேல் விவகாரமே முதன்மையான விடயமாக அமைந்துள்ளது என்பது தெளிவாகி உள்ளது.
இலங்கையில் மனித உரிமைகள் மீறப்பட்டிருக்கின்றன. சர்வதேச மனிதாபிமான சட்டங்கள் அலட்சியப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. போர்க்குற்ற செயற்பாடுகள் இடம்பெற்றிருக்கின்றன. இதனால் அந்த நாட்டின் சிறுபான்மை தேசிய இனத்தவராகிய தமிழ் மக்கள் பாதிக்கப்பட்டிருக்கின்றார்கள் என்ற மனிதாபிமான சிந்தனையிலும் பார்க்க, இஸ்ரேலில் அமெரிக்காவின் நலன்கள் அதிக முக்கியத்துவம் பெற்றிருக்கின்றன என்பதை ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையிலிருந்து அது விலகியிருப்பது சுட்டிக்காட்டியுள்ளது.
தமிழ் மக்களுக்கு இலங்கையில் இழைக்கப்பட்டுள்ள அநீதியே அமெரிக்காவுக்கு முக்கியமான விடயமாகவும், அரசியல் ரீதியில் விசேட கவனம் செலுத்த வேண்டிய விவகாரமாகவும் அமைந்துள்ளதாக தமிழ் மக்களும், தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைமையும் இது கால வரையில் கருதி இருக்கலாம். அதன் காரணமாகவே, அமெரிக்கா இலங்கைக்கு எதிராக ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் பிரேரணைகளை கொண்டு வந்ததாக கூட நம்பிக்கை கொண்டிருந்திருக்கலாம்.
அமெரிக்கா தொடர்பிலான அவர்களின் இந்த கருத்தும், நம்பிக்கையும், ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையில் இருந்து அமெரிக்கா விலகியதன் மூலம் இப்போது பொய்த்து போயுள்ளது. இலங்கை என்பது சின்னஞ் சிறிய ஒரு தீவு. அந்த சிறிய தீவில் சிறுபான்மை இனமாக உள்ள தமிழர்களின் நலன்களிலும், அரசியல் உரிமைகளிலும், மனித உரிமைகளிலும் அமெரிக்கா அல்லது இந்தியா போன்ற நாடுகள் அக்கறை செலுத்துகின்றன என்றால், அதற்கு அந்த நாடுகளின் அரசியல் இராணுவ பொருளாதார நலன்கள் பின்னிப் பிணைந்திருக்க வேண்டும். அத்தகைய நலன்களின் அடிப்படையில் தமது தேவைகளை பூர்த்தி செய்து கொள்வதற்காகவே அவர்கள் அந்த விடயங்களில் தலையீடு செய்வார்கள்.
சுய இலாபமின்றி எந்தவொரு நாடும் மற்றுமொரு நாட்டின் உள்விவகாரங்களிலோ அல்லது அந்த நாட்டில் உள்ள ஓர் இன குழுமத்தின் அரசியல் மற்றும் உரிமை நலன்கள் சார்ந்த விவகாரங்களிலோ தலையீடு செய்ய முன்வருவதில்லை. இந்த யதார்த்தத்தையும். உலக நாடுகளின் போக்கையும் அவற்றின் செல்நெறியையும் கவனத்திற் கொள்ள வேண்டியது அவசியமாகும்.
அவ்வாறு அந்த விடயங்களை கவனத்திற் கொண்டு, அதற்கேற்ற வகையில் இராஜதந்திர ரீதியிலும், சமயோசிதமான காய் நகர்த்தல்களின் மூலமாக மட்டுமே சிறுபான்மை இனம் ஒன்று தனது பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காண முடியும். தனது நலன்களை பேணிக்கொள்ள முடியும்.
ஆழமான அரசியல் நலன்களுக்கான தூரநோக்கும், தீர்க்கதரிசன சிந்தனையும் அற்ற நிலையில் அவ்வப்போது எழுகின்ற அரசியல் சூழல்களில் நம்பிக்கை வைப்பதும், அதன் அடிப்படையில் எதிர்பார்ப்புகளை முன்வைத்து செயற் படுவதும் ஏமாற்றத்திலேயே கொண்டு முடிக்கும் என்பதில் சந்தேகமில்லை.
அமெரிக்காவின் ஐ.நா. மனித உரிமைப் பேரவையின் விலகல் இந்த படிப்பினையை உணர்த்துவதாகவே அமைந்துள்ளது.
பி.மாணிக்கவாசகம்